Maar je krijgt er zo veel voor terug

‘O nee,’ zei ik, toen mijn moeder het ding naar binnen tilde. ‘Dat komt mijn
interieur niet in, hoor.’ Mijn moeder hoorde niet wat ik zei, of ze deed alsof, en zette het bruine-beige huisje met uitsteeksels midden in mijn woonkamer. ‘Dit gaan ze zo leuk vinden!’ riep ze vrolijk uit.
 
Gezinsuitbreiding
De afgelopen dagen had ik – eindelijk! – flink geklust in mijn huisje. Plinten gelegd, snoeren weggewerkt, een paar deurtjes geverfd. En dat allemaal vanwege een erg belangrijke reden: gezinsuitbreiding! Ik kreeg twee kittens en mijn interieur moest kittenproof.
 
Stijlvol
Er moest natuurlijk ook een hele hoop aangeschaft worden. Een stijlvolle witte kattenbak, een prachtig zwart mandje voor aan de verwarming, twee witte mandjes, een paar dozijn speeltjes en een rood goedkoop kleed van de Ikea (ofwel: hij mag gemold worden). Het bruine jaren-zeventig-ding waar mijn moeder mee aan kwam zetten past op geen enkele manier bij mijn inrichting… Ik heb al niet zo’n grote woonkamer en het ding is op zijn zachtst gezegd nogal prominent aanwezig.
 
Wij bijten niet
Toen kwam de dag dat ik mijn twee schatjes, genaamd Nelson en Pip, ging halen. Voorzichtig zetten ze hun eerste stapjes in mijn woonkamer… om vervolgens onder de bank te vluchten en daar uren te blijven zitten. Vriend en ik lagen allebei op onze buik op de grond. ‘Kom maar, hoor, wij bijten niet!’
 
Tijgers
Na een paar uur hadden ze door dat we inderdaad niet beten en toen… gingen ze los. Het leek alsof er een kudde wilde tijgers door mijn huis rende. Gelukkig zijn ze maar een paar uurtjes per dag zo en heb ik inmiddels door waar ze allemaal langs rennen.
 
Bloempotten
Inmiddels zijn er al drie bloempotten gesneuveld en zitten er happen in bijna alle blaadjes van mijn planten. (Ik geef ze te eten, echt!). Gelukkig heb ik een bank met verwisselbare hoes (een Klippan van de Ikea inderdaad…), want die is al behoorlijk opengekrabd. Ze zijn gelukkig nog niet groot genoeg om op het aanrecht te springen en tot nu toe blijven mijn gordijnen heel. En hun favoriete speelding? Je raadt het al: het beige-bruine lelijke ding! Ze vinden het echt het tofste speelgoed ooit. Ze klimmen erop, duiken erin en gaan los op de krabpaal als ik ze weer eens weghaal bij de bank. Ik heb inmiddels dus maar geaccepteerd dat het onderdeel is van mijn interieur.
 
Klusmotivatie
Met kittens gaat je interieur er dus volledig aan. Wel is het erg goed geweest voor de klusmotivatie. Ze hingen binnen de kortste keren aan de snoertjes die ik nog niet had weggewerkt, dus als ik geen zin had in twee geëlektrocuteerde katten, moest ik wel aan de slag. Ontwerpers van krabpalen en huisjes voor katten hebben nou niet bepaald smaak… Dat had best wel iets stijlvoller gekund! Toch neem ik het lelijke ding in mijn woonkamer inmiddels voor lief, want ach… je krijgt er zo veel voor terug!

Elsbeth Witt