Het duurt bij mij altijd even voor de zin in het versieren komt. Sinterklaas moet echt voorbij zijn en als ik dan langzaamaan de kerstbomen zie verschijnen gaat het bij mij ook kriebelen. Toch ben ik niet van het uitbundige versieren. Wat kaarsen, een schaal met kerstballen en wat blinkertjes, en een boom vind ik al wel genoeg. Maar dan: wat hangen we in de boom?
Heel lang geleden. In de tijd dat er alleen nog ‘gewone’ kerstballen waren, zag ik in een woontijdschrift bijzondere kerstballen. Stoer, alsof ze wat roestig waren en ruw. Wat vond ik die mooi! Er stond beschreven hoe je ze kon maken. Van gewone zilveren kerstballen, en deze kon je dan met een bepaalde techniek beschilderen. Dagenlang ben ik hier mee bezig geweest want ik moest en zou deze hebben. En het lukte. Ik merkte dat weinig mensen ze mooi vonden, want niemand zei er iets over. Het maakte mij niet uit: ik vond ze prachtig!
De kinderen werden groter en kregen inspraak. De kerstboom werd tamelijk traditioneel opgetuigd, alleen rood en groen kwamen er niet in. Het was niet mijn boom, maar de kinderen waren blij. Natuurlijk kwamen ook hun op school gemaakte versieringen er in te hangen. En ach, dat had wel wat.
Lang geleden. Ik ontdekte/vond de kerstballen van mijn dromen. Robuuste ballen. Oh, wat vond ik ze mooi! Maar ik was de enige blijkbaar. Thuis vonden ze het niets. Anderen vonden het niets. Toch heb ik ze in de boom gehangen. En in een schaal gelegd. Niemand zei er iets van.
Het jaar erop bleven de meeste van die ballen in de doos. Ik legde er wel wat in een schaal, maar de kerstboom werd weer met glimmers volgehangen. Omdat de kinderen dat graag zo zagen. De kleuren waren dan weer wel mijn keus. Zwart, grijs, wit, bruintinten...
Iets minder lang geleden. Omdat mijn favoriete kerstversiering inmiddels al een aantal Kersten in de doos bleven liggen, heb ik er veel bij een bepaalde gelegenheid weggegeven. Ik zou dat jaar voor het koor waar ik lid van was een klein kerstpresentje regelen, dus ik gaf iedereen een robuuste kerstbal, met een wenskaartje aan een glanzend wit lint. Het viel erg in de smaak en iedereen nam hem blij in ontvangst en mee naar huis.
Sinds die kerst weet ik niet meer hoe ik mijn boom zal versieren. Alles wat ik er in hang is een slap aftreksel van wat ik er het liefst in wil hangen. Manlief vraagt al een paar dagen wanneer we de kerstboom op gaan zetten. Maar ik stel het nog even uit en zoek naarstig naar robuuste kerstballen die nergens meer te vinden zijn.
Want mèn, wat heb ik spijt dat ik de kerstballen van mijn dromen heb weggegeven.
Ineke van den Berg
&Styling Interieur en kleuradvies
www.nstyling.nl
Je bent niet ingelogd! LOG IN of MAAK EEN ACCOUNT AAN om ook te reageren zonder dat we je reactie eerst keuren. Reageren zonder
Er zijn nog geen reacties geplaatst.