In oplossingen denken

Je gaat het niet geloven, we zijn het eens! De enige man in huis en ik, we zijn er wel soort van uit zeg maar. We hebben wel voor ogen hoe onze keuken er na de make over uit zou moeten komen te zien. De sfeer dan he want hee, details komen later want we moeten eerst nog “even” in oplossingen denken.

Wat wij zouden willen is een keuken zonder bovenkastjes. Heb ik al eens gezegd dat onze keuken héél erg klein is? De bovenkasten van de keuken die er al in zat toen wij hier kwamen wonen reiken tot aan het plafond! Dat zorgt A. ervoor dat ik steeds op een krukje moet gaan staan om helemaal bovenin te kunnen komen (met als gevolg dat die planken wel vol liggen/staan…maar met spullen die ik nooit en te nimmer gebruik) en B. dat het ook echt heel vol oogt hier in die keukenhoek. Meer is het niet, het is niet eens een aparte ruimte. Weg met die bovenkasten om meer lucht te krijgen dus. Ik weet zeker dat ik alles wat er in die kasten staat wel elders kan opbergen of nu eindelijk eens weg kan gooien. Daar zijn we dus uit, géén bovenkasten, licht, ruimte (ahum) en een andere kleur op de frontjes van de onderkasten die wel mogen blijven. In praktische oplossingen denken is dus de volgende stap, niet te verwarren met mijn zin doordrammen want in dit geval kan ik drammen tot ik een ons weeg (I wish) want sommige dingen zijn gewoonweg onmogelijk. Écht onmogelijk, geen oplossing voor te bedenken dus.

Ik neem je even mee langs wat onmogelijke ideetjes voor onze keuken;

 

Prachtig, maar absoluut onmogelijk. Er past geen tafel in onze keuken, geen ruimte dus voor een stoere eethoek zoals deze. Geen leefkeuken pour moi.

Dit kan! ik overdreef dus weer....planken boven ons aanrecht is dus echt wel mogelijk, en wenselijk! (weet nu al wat ik er allemaal op zou willen zetten.....)

Kan op zich wel maar is het slim om in een toch al donkere keuken die geen eigen raam heeft en waar altijd een lamp aan moet een keukenblok zwart te maken? Normaliter ben ik een groot fan van zwart in huis en trek ik me van de regels (zwart verkleint) weinig aan. I like it = I want it...maar is het slim? Blijf ik dan niet met dat benauwde gevoel zitten?

No go! We hebben géén raam in de keuken. Ja, het raam naast de tuindeuren grenst aan de keuken maar echt licht krijg je daar niet van. Zoals gezegd op het Noorden én een veranda aan de achterkant.

Oe, dit kan ook! Lampen boven het werkblad. Leuk en zo sta ik mezelf een níet in het licht. Ik weet stiekem ook al wel welke lampen ik zou willen (hoezo details komen later? ). Iets zoals deze óf de Tolomeo van Artemide. Twee totaal verschillende lampen, ik weet maar ik moet twee opties hebben. Stel dat het idee van wandlampen niet blijkt te werken moet ik toch meteen een alternatief hebben...toch?

Keukeneiland, hm hm....not dus. Als er al geen tafel past is een keukeneiland helemaal onmogelijk.

Dat zeg ik, drammen heeft géén zin want als een kleine tafel niet past en een werkeiland onmogelijk is waarom dan toch nog deze foto waarop een joekel van een houten eettafel te zien is? Gewoon, omdat ik dat éigenlijk heel heel graag zou willen. Een leefkeuken, een ruimte waar alles en iedereen zich verzamelt, waar je nooit meer weg wilt gaan. Waar alles aan tafel kan en mag. Forget it, deze ruimte is al bijna net zo groot als mijn woonkamer!

We mogen het dan wel eens zijn... misschien moet ik ons toch maar inschrijven voor de keuken casting van Bruynzeel keukens. Als er íemand met oplossingen kan komen dan zouden zij het moeten zijn toch?

Hier in het zuiden van het land barst morgen de "Vasteloavend" echt helemaal los. Voor wie viert, ik zeg ALAAF! Voor wie net als ik geen polonaise zoekt... fijn weekend!

 

Lynda Hovens
Ook te volgen op: Helemaal in stijl
Bronnen
  1. onbekend
  2. desiretoinspire
  3. oconnorandhaule
  4. landliv
  5. cocolapinedesign
  6. basiclabel
  7. onbekend