10 jaar geleden ben ik mijn eigen bedrijf gestart als interieurstyliste. Ik werkte inmiddels ook al 10 jaar bij mijn ouders in de zaak (verf behang raamdecoratie enz) dus die stap was snel gezet. Ik bleef daarnaast de eerste paar jaar nog in de zaak werken.
Toch liep (en loop) ik af en toe tegen 'vooroordelen' aan:
- Leuk die hobby, en dat je er ook nog wat mee kan verdienen
- Ik vraag jou want kleuren dat is gewoon een vrouwending
- Mijn buurvrouw die kan dat ook zo goed; zij heeft haar huis zo mooi ingericht
- Ik weet niet of ik jou zou inhuren hoor want jij hebt een andere smaak als ik
- Ik vind dat ook zo leuk om te doen, dat inrichten, maar ik heb er te weinig tijd voor naast mijn werk
Gelukkig werd er een paar jaar geleden een beroepsvereniging (Crisp) opgericht en kan iedereen zien dat het echt een serieus beroep is. Al blijft het soms lastig. Ook vanwege die buurvrouwen en dochters die dat voor een habbekrats doen en waardoor jij als professional al gauw veel te duur bent.
Laatst was ik bij een moeder van iemand van de school van mijn kinderen die advies wilde voor een bepaalde ruimte in hun nieuwgebouwde huis. Nadat we de wensen hadden besproken maakte ik een offerte en mailde deze. Daarna belde ze me op en zei: 'Oh, bent u een officieel bedrijf dan?'
Auw.
Ineke van den Berg
&Styling Interieur en kleuradvies
www.nstyling.nl