Is jou ook wel eens de vraag gesteld wat je je kinderen wilt meegeven in de opvoeding?
En begin je dan ook van 'Ja, nou, goeie vraag. Even denken hoor...poeh'
Ik vind het persoonlijk nogal lastig om antwoord op deze vraag te geven omdat ik onze kinderen héél veel wil meegeven! Er is een heel riedeltje wat ik kan opnoemen. Maar meestal verwacht degene die de vraag stelt maar 2, hooguit 3 kernpunten. En dat kan ik dus gewoon niet. Bij alles wat er vervolgens uit mijn mond komt klinkt er een vraagteken achteraan. Alsof de ander mijn antwoord op de vraag wél kent!
In de kerstperiode staat het thema 'saamhorigheid' natuurlijk ontzettend in de spotlight. Het ene na het andere goede doel vraagt onze aandacht. En geef ze eens ongelijk! Als ik mijn winkelwagen weer hebt volgeladen (of Albert heeft ze netjes bij mij thuis in de keuken gebracht *smile*) of thuis warm bij de open haard zit met een glas wijn in mijn handen en de kerstboomlichten aan ben ik een enorme 'sucker'...
In de plaatselijke krant zag ik een oproep van de Voedselbank. Op verschillende locaties in West-Friesland staan kerstbomen waarin kaartjes hangen met leeftijd en jongen/meisje erop. Je kiest een kaartje uit de boom, koopt een cadeau (bedrag zelf te bepalen) en legt dit, met het kaartje erop weer onder de boom.
1+1=3 zeg maar dus hebben we ons dametje op een zeer educatieve manier laten weten dat we aan deze actie mee gaan doen. Dat we daardoor kinderen kunnen helpen die het minder goed hebben dan wij en... dat zij dit jaar GEEN cadeautje onder de boom zal krijgen.
OEPS!
Ik weet inmiddels dat het 'oneerlijk is', dat we 'nu al geen leuke kerstmis hebben', dat zij 'later als ze moeder is dit nooit zal doen' en zo nog heel veel meer. En toch zetten we door, en zal er zélfs geen heel klein cadeautje van ons onder de boom liggen. Ik begrijp prima dat ze nog wel jong is en dat het voor haar lastig is om te bevatten.
Maar ik geloof ook dat ze 'later als ze mama is' (ik hoop stiekem wel al iets eerder overigens *smile*) heel goed zal begrijpen waarom we hiervoor gekozen hebben!
PS. Tijdens het inpakken hoorde ik haar zeggen: eigenlijk zijn dit mijn eigen knutselspullen. Maar ik vind het niet erg om die te delen met arme kinderen die bijna niets hebben hoor... Zal het dan tóch doordringen?! *smile*