De verbouwingsbacterie

Als je me destijds had gezegd dat ik misschien wel twintig jaar doorlopend ging verbouwen en veranderen had ik je echt uitgelachen! Wat blijkt nu, daar zijn er al zeventien jaar van om! In 2000 op 'gevoel' gekocht: Een jaren vijftig woning, met een ruim gedateerde tuin rondom. In 1979 grondig gerenoveerd stond in de tekst van de makelaar te lezen. Joehoe! zou je zeggen...Maar ja, het leek sprekend op het gezellige huis van de ouders van vriendin Monique, dus 'wat' verbouwen en kwam het vast wel goed. Dat was dus een tikje zacht uitgedrukt! Eerst een stuk begane grond aantrekken voor een ruimere woonkamer, dan de badkamer en het toilet, de bestaande keuken pimpen om kosten te drukken, nieuwe vloer, de 'pizzapunten' van de muren drillen, stucwerk, sauzen, alle bedrading vernieuwen, dus kortom het hele pakket! In 2004 volgde er een kleine bergruimte op de plaats van de garage en een grote werkruimte. Wéér een halfjaar bouwstof en chaos! Plus uiteraard weer blut aan het eind...Na de komst van twee kleine jongetjes waren twee slaapkamers in het huis met zijn vieren echt te weinig!  In 2009 kwam er daarom een grotere kap op het huis met twee extra slaapkamers erbij aan de achterzijde van de woning. En daar begon het bouwgerotzooi weer...

Ontbijtje in de slaapkamer

de kunst afkijken

Best pittig met twee peuters en een man die helemaal niets met de bouw heeft.  Die stiekem het liefste vlucht behalve s'avonds een biertje doen met de altijd gezellige bouwvakmeneren. Boven plaatsten we er geen plafonds in. Nu genieten we van heel ruim ogende slaapkamers van bijna 5 meter hoog, die door de schuine kanten toch huiselijk zijn. Oh ja, in de vorige blogs kon je al lezen dat we afgelopen halfjaar de benedenverdieping grondig verbouwden. Dus eerst even niks! Halverwege haat ik de bouw altijd hartgrondig, een dag of twee duurt dat. De bende, altijd mensen over de vloer, (en de bouwvakkers mij, met alle veranderingen in het werk) Tip: Dan helpt een avondje wijn met vriendinnen en enorm klagen en overdrijven het beste! Eenmaal over het dode punt heen smaakt het toch altijd naar meer en wordt het weer mooi en áf. Klaar nu? Nee, ideeën voor het volgende bouwproject voor 2018 borrelen alweer! Het is gewoon een bacterie, dat verbouwen! Nieuwsgierig? Blijf mijn blogs dan volgen!