Moeder van vier (zie je niks van), verbouwde boerderij uit 1801 en een ontzettend tof interieur. Haar binnenkijker zal je beslist inspireren, kijk je mee?
Karin over haar huis
Wat leuk dat jullie een kijkje nemen in ons huis. Het is een huis met een verhaal. Jaren geleden stonden namelijk op de plek van onze grote zitbank de paarden op stal. Details van deze oude geschiedenis zie je nog steeds terug. Zo is er op meerdere plekken een hoogteverschil in ons huis te zien. Door al deze trappetjes lijkt het soms wel een gymzaal.
Wie ik ben? Ik ben Karin, getrouwd en moeder van vier kinderen. Ruim zes jaar geleden kregen wij de kans deze boerderij te kopen en toen begon het. De boerderij was al prima bewoonbaar. Maar de komst van de kinderen (en sssst, ook mijn wisselende smaak) hebben ervoor gezorgd dat de laatste jaren het hele huis in een nieuw jasje gestoken is. De laatste fase van verbouwen is net afgerond. Dat was de verbouwing van de badkamer en de gang met de wasruimte.
O nee, voordat ik mijzelf te blij maak met zeggen dat het afgerond is… Als je woont in een oude boerderij is het woord ‘klaar’ ondenkbaar. Want zodra je binnen klaar bent, is het hard nodig dat er buiten geverfd gaat worden. En zo herhaalt elk klusproject zich. Is dat erg? Nee, voor mijn wisselende smaak niet. Zo begon mijn huis heel donker. De muren had ik antracietgrijs geverfd. Mijn bank was bijna zwart. Na zes jaar is de plek van de meubels nauwelijks veranderd. Maar donkere kleuren vind je niet meer terug in ons huis.
Het huis hebben we helemaal naar onze hand kunnen zetten. Ons huis is zo bijzonder doordat het bol staat van de creatieve oplossingen. Veel in ons huis is zelf gemaakt. Zoals de keuken, de wandkasten, het badmeubel, de bedden. Met onze eigengemaakte keuken ben ik het meest blij. Bij een nieuwe keuken vind ik niet de sfeer die ik zoek. Ik bedenk het en mijn man maakt het. Ideaal duo zijn wij toch zo? En het nadeel? Je kan fouten maken.
Maar van fouten leer je! Het blad op onze keuken is namelijk ons tweede aanrechtblad in vijf jaar tijd. Ik houd zo van de natuurlijke uitstraling van beton, dat ik ons eerste blad niet wilde behandelen met een coating om vuil af te stoten. Het komt wel goed, was mijn motto. Na een paar jaar begon het aanrechtblad alleen te stinken door al het ingetrokken vuil. Daar kon geen fles chloor tegenop helaas. Toen zat er niks anders op dan een nieuw aanrechtblad te storten. En deze is natuurlijk wel behandeld (met tegenzin hoor).
Langzaamaan heb ik de laatste jaren alles wit gemaakt. Als ik voor de zoveelste keer met verfkleding op het schoolplein sta, zeg ik steeds: Ja, dit is echt het laatste! Nu kan er bijna niks meer wit. Maar ik heb ontdekt dat wit vergeelt. Dus de witkwast is en blijft voorlopig mijn grote vriend. Dat verven doe ik vooral zelf. Liters verf heb ik gebruikt. Muziekje erbij, heerlijk! Naast veel wit heb ik af en toe ook zwart in huis of een klein kleuraccent in een lampensnoer. Juist het contrast vind ik leuk. Of wit aanvullen met natuurlijke materialen, zoals een houten bakje of houten snijplanken.
Waardevolle en dure aankopen vind je niet in ons huis terug. Veel komt van Marktplaats of is zelf gemaakt. Dat maakt het voor ons waardevol. De deuren bij de eettafel hebben we in een container gevonden. De kunst is om door oude afgedankte spullen heen te kijken en ze een nieuw leven te geven. Pak de kwast en een emmer latex. Het resultaat is vaak zo mooi!
De sfeer in ons huis is Scandinavisch met veel wit en hout, zoals ik net schreef. Ons huis is ook een soort van praktisch. Geen planken en hoeken vol met spullen die afgestoft moeten worden. Dat past niet bij mij. Een lange eettafel, veel stoelen daaromheen en een mooi krukje? Dan ben ik al klaar. Noem je mijn stijl dan ook minimalistisch? Een opgeruimd huis geeft mij een opgeruimd hoofd.
Het lukt mij steeds meer om het huis van mijzelf te laten worden. Dat heeft wel tijd gekost hoor! Ik verander bijna wekelijks mijn huis. Niet door nieuwe aankopen, maar door een likje verf of net de kopjes op het aanrecht anders neer te zetten. In de basis houd ik altijd vast aan mijn witte stijl. Maar ik vul dat aan met spullen die ik zelf mooi vind. Dit kan een vintage bureaustoel of een moderne zwarte kaars zijn. Juist dat maakt het huis spannend, vind ik.
Mij blijven volgen? Kijk op mijn Instagramaccount: binnen.bij.buitenhuis